12.45
Ezra blijft eigenlijk stabiel zoals hij gisteren ook was. Daarnet zijn de neuroloog en neurochirurg die vandaag dienst hebben even wezen kijken. Zij hadden ook de filmpjes van Ezra z’n lach gister doorgestuurd gekregen en zij waren onder de indruk. Wij hebben vanmorgen natuurlijk ook nog even een beetje geprobeerd hoe we reactie van Ezra kunnen krijgen. Ik ben zijn moederdag cadeau, wat hij nog voor het ongeluk maakte op de peuterspeelzaal, vergeten mee te nemen naar het ziekenhuis maar ik heb er wel met hem over gepraat. Ik vertelde dat hij al een beetje had verklapt dat het iets met thee was en dat de juf vertelde dat hij er zo trots op was. Ook toen moest hij glimlachen. Het lijkt voor ons dus ook echt alsof hij nog geheugen heeft van voor het ongeluk.
Ik stuurde gisteren een foto van Ezra bij mij op schoot door naar een vriendin. Zij reageerde met de vraag: is het gek als ik zeg dat je straalt? Als we drie weken geleden (voor het ongeluk) hadden gehoord hoe we er nu met Ezra bij zaten hadden we ons dat niet kunnen voorstellen. Maar als je ons twee weken geleden (vlak na het ongeluk) had verteld dat we Ezra nu op schoot kunnen nemen en dat hij glimlacht, dan hadden we ons dat ook niet kunnen voorstellen. Dus nee, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, het is niet gek om te zeggen dat ik straal. Want ik ben zo enorm trots op Ezra, ondanks alle onzekerheid en het verdriet zijn er echt wel redenen om te stralen ❤️
18.00
Ezra heeft vanmiddag een goede en lange dut gedaan. We kunnen nu echt het verschil merken of hij wakker is, of slaapt. Verder blijft Ezra wel wat last hebben van slijm vanuit zijn longen, dus we hopen dat hij dat goed kan ophoesten. En is er wat irritatie bij zijn infuus, daar gaan ze straks naar kijken. Hopelijk mag deze er na dinsdag helemaal uit, dan is zijn antibiotica kuur afgelopen.
Daarnet heeft Ezra weer even bij mij op schoot gezeten, dit ging al soepeler dan gisteren. We hopen dat de artsen morgen tijd hebben voor een gesprek, omdat wij na Ezra z’n reacties nu toch wel heel wat meer vragen hebben. Als het goed is dan hebben we vanaf nu de gesprekken met beide afdelingen, omdat zij zelf ook wel merkten dat wij verschillende standpunten/invalshoeken te horen krijgen tot nu toe. Ik ga straks weer thuis slapen bij de meiden, Derk blijft bij Ezra. Ik vind het soms lastig dat ik Derk nu veel minder zie, maar het is fijn om te merken dat het de meiden goed doet dat ik meer thuis ben en dat Ezra en Derk zich samen ook sterk houden.