20.30
Ezra had vannacht een rustigere nacht dan de afgelopen nachten. Hij was alleen vroeg wakker omdat hij naar de wc moest. Waar we voor het ongeluk met Ezra heel druk bezig waren hem zindelijk te maken, maar hem dit echt werkelijk waar niks interesseerde. Heeft Ezra afgelopen zaterdag zelf besloten op de wc te willen plassen en poepen. Dat resulteert er wel in dat Derk de hele dag met hem heen en weer naar de wc gaat, maar hij kan het opeens heel goed ophouden! Zelfs hiermee verbaast Ezra de dokters 🙂
Vanmorgen stond de emdr voor Ezra gepland. Dit was ook de eerste keer dat hij echt hoorde over het ongeluk. We vinden het belangrijk dat hij het verhaal hoort zoals wij dat vertellen en we hopen ook dat mensen er straks rekening mee houden dat er niet over gesproken moet worden als Ezra daar bij is. Dat is iets wat wij zelf met hem oppakken. Ezra luisterde aandachtig naar het verhaal en was daarna heel stil. Vervolgens kwamen er een paar diepe zuchten. We zullen dit nog vaker gaan herhalen binnenkort. Dit zal gecombineerd worden met bezoekjes op de polikliniek. Ons eerste bezoekje staat al gepland voor aanstaande maandag, ik denk dat ze bang zijn ons anders te erg te gaan missen 😉
Gister schreef ik al dat Ezra z’n oog nog de nodige aandacht krijgt. Gisteren heeft de professor van oogheelkunde geprobeerd een grotere lens als bescherming te plaatsen. Maar Ezra liet dit gisteren echt absoluut niet toe. Vanmiddag kwamen de zaalartsen mededelen dat Ezra morgen onder narcose moet voor het plaatsen van die lens. Derk gaf aan dat het fijn zou zijn als de professor gebeld zou worden om aan te geven dat Ezra vandaag een veel betere dag had (daar zal ik zo meer over schrijven). De zaalartsen waren vrij stellig, er was besproken dat er morgen een narcose zou komen. Gelukkig had deze professor van het weekend haar mobiele nummer aan de verpleging gegeven en gezegd dat ze voor Ezra altijd mochten bellen. De lieve mevrouw is van het weekend ook terug van huis gekomen voor Ezra. Dus nadat deze stellige artsen weg waren hebben wij meteen onze verpleegkundige opgepiept. We hebben haar verteld wat er was gezegd en gevraagd of ze de professor wilde bellen en namens ons wilde zeggen dat wij dachten dat het vandaag wel zou lukken met de lens. En zo kwam de professor en het lukte! Helaas zat de lens net niet goed en is er nu bepaald dat er morgen door de contactlens specialist en iets kleiner lens gemaakt/gekozen moet worden. Dus het moet morgen opnieuw. Als het dan niet lukt wordt het alsnog een narcose, maar deze situatie vanmiddag bewees wederom dat wij er als ouders bovenop moeten zitten.
Derk heeft vanmorgen een sticker systeem gemaakt met Ezra. Hij krijgt een sticker voor elke keer dat hij naar de wc gaat (iets wat hij zelf graag wil) en een sticker voor elke behandeling of arts die komt wat hij niet leuk vindt (en dat waren er weer heel veel vandaag). Bij vijf stickers mag hij een rondje rijden in z’n elektrische auto en hij heeft vandaag wel 3 rondjes verdiend! Sowieso had Ezra een betere dag, dus dat geeft vertrouwen dat zijn reactie voornamelijk op de OK was en dat het steeds beter zal gaan.
Vanmiddag nadat alle artsen waren geweest zijn wij ook weer op pad gegaan met z’n drieën. En deze keer hadden we toestemming om buiten de lijnen te komen, maar hebben we alsnog iets stiekems gedaan. Ezra kauwt namelijk steeds beter, hij mag in het ziekenhuis brood en Liga eten dit gaat goed. Als er soms te veel in z’n mond zit dan mag hij dit eruit halen, ook dat voelt hij redelijk goed aan. Dus wij zijn naar een terrasje gegaan en hebben ‘stiekem’ patatjes (met veel mayo) en bitterballen besteld. En dat ging goed! Het waren ietwat culinaire patatjes en bitterballen, dus Ezra moest even wennen aan de smaak maar hij genoot ervan zo even met ons iets anders te kunnen eten. Voor degenen van het ziekenhuis die meelezen: niet verder vertellen, vanaf donderdag moeten we het sowieso zelf doen 😉