20.30
Het was vandaag een drukke dag. Ezra heeft toen ik er was ook helemaal niet geslapen, dit lag deels ook wel aan hemzelf.
Helaas heeft hij weer 2x z’n sonde eruit getrokken. Hij ligt nu gefixeerd met z’n handjes, voor z’n eigen bestwil maar het is wel sneu om te zien. Dit is ook zodat hij niet aan zijn ontstoken oog kan zitten. Het hoornvlies is wat beschadigd geraakt daar krijgt hij nu antibiotica voor.
Ik had vanmiddag alleen het gesprek met de artsen. Het was opeens om half 1 en toen besloten we dat het voor de meiden ook wel fijn zou zijn als Derk wat langer thuis was.
Vandaag hadden we voor de eerste keer de kinderrevalidatie arts. Hij was hiervoor op vakantie. Een fijne man die vertelde dat Ezra sowieso een plekje in Tilburg heeft gekregen. Hij adviseerde ons om zelf contact op te nemen met de arts over de mogelijkheid om bij Ezra te slapen. Als dit niet kan hebben we afgesproken dat Ezra naar huis zal komen. Hierover hebben we volgende week een eerste gesprek. Er moet dan natuurlijk heel veel geregeld worden qua verpleging, aanpassingen etc.
Er is ook gesproken over onze samenwerking met de verpleging. Die loopt niet altijd soepel. Alhoewel het juist de laatste dagen meer ging zoals wij het graag zien. Ze willen graag dat we de komende weken als een team samenwerken. Iets wat ik goed begrijp. Ik heb wel ook uitgelegd welke voorvallen ervoor zorgen waarom wij er zo bovenop zitten. De kinderarts begreep dit goed. Het gesprek was met vier mannelijke artsen en ikzelf als moeder. Ik heb dit niet vervelend ervaren, maar 3 van de 4 artsen zijn later toch nog even komen navragen of ze niet te direct tegen mij waren. Gelukkig sta ik mijn ‘mannetje’ wel.
Wat betreft Ezra z’n operatie verwachten ze het bot pas volgende week donderdag terug. Ze hopen dan vrijdag te kunnen opereren, maar denken dat dit pas de maandag daarop kan. Het is best een tegenvaller, maar het is niet anders.